بسم الله الرحمن الرحیم
بطور کلی همه انسانها بدون استثنا چه کافر و مشرک و چه مؤمن همگی عمیقاً و فطرتاً در باور نسبت به چهار موضوع با هم مشترک اند:
۱- همگی مفهوم «توحید» را به معنی «یگانگی» می شناسند و نیز مفهوم «شرک» را به معنی «دوگانگی و چندگانگی» که ضد توحید است می شناسند و در قاموس لغت خود در این تعریف با هم اختلافی ندارند.
۲- هم مؤمن و هم کافر و مشرک هر دو عقلاً و از نظر ذهنی و فکری مفهوم توحید را خوب و ممدوح می دانند و مفهوم شرک و دو گانگی که ضد آن است را بد و مذموم دانسته و معرفی می کنند.
۳- هم مؤمن و هم کافر هر دو قلباً و کاملاً از مفهوم توحید به معنی یگانگی خوششان می آید و هر دو از مفهوم شرک به معنی دوگانگی و بیشتر متنفرند و در این امر نیز هیچ اختلافی میان مؤمن و مشرک نیست!
۴- یک فرد مشرک نیز مثل یک موحد حقیقی عملاً فقط همان چیزی که خوب می داند و آن را دوست دارد را به کار می گیرد و زندگی اش را بر اساس همان پایه گذاری می کند. و لذا بر اساس این قاعده قطعی و مسلم می‌گوئیم: حتی مشرک هم چون مفهوم یگانگی و توحید را خوب می داند و آن را دوست دارد لذا اصلاً بر اساس آن و به عنوان«اصل توحید گرایی و شرک گریزی» از صبح تا شب زندگی و برنامه ریزی می کند!! تمام برنامه ریزی های یک فرد مشرک هم بر اساس اعتقاد عمیق به اصلِ « فقط یکی» است! الان آحاد مردم دنیا همگی بر اساس نگاه توحیدی کاربردی برنامه ریزی و زندگی می کنند اما فقط با یک اشتباه فاحش!!
پس اختلاف اصلی مؤمن و مشرک در کجاست؟!
با وجود آن چهار وجه مشترک، پس تفاوت اساسی و وجه اختلاف اصلی میان یک موحد حقیقی و یک مشرک در کجاست؟! نه در تعریف توحید و شرک است و نه در دوست داشتن و نفرت داشتن و نه در باور بکارگیری آن! پس اختلاف در کجاست؟!
در پاسخ می گوییم: اختلاف این دو فقط در یک نقطه است و آن اینکه: یک موحد می گوید: توحید یعنی «فقط یکی، که آن یکی فقط خداست، نه من، نه تو، نه دیگری» در حالی که یک مشرک این را نمی گوید، بلکه هر لحظه می گوید: توحید یعنی «فقط یکی، و آن یکی فقط خودم»! مشرک یعنی کسی که در هر یک از مسائل و زمینه های فردی، خانوادگی و اجتماعی بر اساس مفهوم «فقط خودم» فکر، جمع بندی، سیاست گزاری و برنامه ریزی و اقدام می کند. با این تعریف، مشرک یعنی هر کسی در هر جایی از جهان که به عنوان فردی اثر گذار در جایگاه یک همسر، پدر، مادر، فرزند، خواهر یا برادر و یا دوست، و یا یک شهروند، و یا در جایگاه یک رئیس، مدیر، مسئول و غیره در تمامی امور بر اساس شعار و باورِ: «فقط یکی و آن یکی فقط خودم»، که «توحید باطل و انحرافی» است (که همان شرک کاربردی است و بدترین و خسارت بارترین و رایج ترین شرک تاریخ بشر است) برنامه ریزی می کند و تمام همّ و غمّش در طول عمرش برای موفقیت در آینده بر این مبنا است!
موضوعی را که ما می خواهیم در این مقالات بررسی کنیم، «نگاه توحیدی کاربردی در مسائل خانوادگی» است که بسیار مشکل گشا و معجزه گر است…
با ما همراه باشید…
