بسم الله الرحمن الرحیم
« وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ» (شعرا-۸۰)
آمارهای ارائه شده از طرف سازمان های بین المللی نشان می دهد که وضعیت سلامتی عمومی در کل جهان ناامیدکننده است! علیرغم تلاش دانشمندان، وضعیت جسمی و روحی انسان ها روز به روز به سمت بیماری های بیشتر و جدیدتر می رود و حرفه مقدس «درمانگری» تبدیل به صنعت عظیم پول درآوردن از بیماران شده است! در این بین مردم به علت ناامیدی از سیستم درمان مدرن، به درمان های مکمل و سنتی روی آورده اند که بخشی از این درمان ها تأثیرگزار و بخشی از آن خرافات است.
از طرف دیگر، عده قلیلی از انسان ها که اقتصاد جهان را در دست دارند به دنبال عمر جاودان می گردند و دانشمندانی برای این موضوع مشغول تحقیق هستند و این مسئله را دور از دسترس و نشدنی نمی دانند.
آیا راه مطمئنی برای رسیدن به سلامتی دائم وجود دارد؟! «بله». ما در کارگروه بهداشت و سلامت معتقدیم از طریق دانش بی بدیل «توحیدِ من» می توان به چنین سطحی از سلامت دست یافت.
توحید من یعنی…
«توحید من» یعنی یک «من» بیشتر وجود ندارد و او خداست. «من دوم»ی وجود ندارد و ما همگی در حقیقت «من های الهی» هستیم که از خدا جدا نیستیم. منِ الهی، سلام و سالم است و هرگز بیمار نخواهد شد.
پس دلیل این همه بیماری در دنیا چیست؟ قطعه ی گم شده ی پازل سلامتی این نکته است: در حقیقت ما سالم بوده ایم! اما در اثر دور شدن از مفهوم «توحید من» از «منِ الهی سالم خودمان» دور شده ایم. پس نیاز نیست ما از جاده سلامتی به سوی سلامتی برویم؛ بلکه ما باید به سوی سلامتی «برگردیم»! توجه به این نکته مهم، در سیاست سلامت تفاوت عمیقی ایجاد خواهد کرد.
منشأ بیماری کجاست؟
منشأ بیماری، «شرک من» است. شرک یعنی اعتقاد به وجود من های مستقل از هم. یعنی: من منم، تو تویی، خدا هم خداست و ما همگی از هم جدا هستیم. بنابراین برای من، فقط منفعت خودم مهم است. حتی اگر به تو آسیب برسانم و سلامتی تو را به خطر بیندازم! ما معتقدیم که همین «شرک من» منشأ اصلی همه بیماری ها، حتی بیماری های ژنتیکی است!
تنها راه نجات از این همه بیماری های مختلف هم، «نابودی منشأ اصلی بیماری ها» یعنی «شرک من» است. این در حالی است که دانشگاه های علوم پزشکی، فرسنگ ها ازین مسئله دورند!! و هر روز «سلامتی» دورتر و «بیماری» هم نزدیک تر و هم بیشتر!!!
منشأ سلامتی کجاست؟
اولاً و بالذات، سلامت خود «خداوند» است. خدا یعنی سلام، سلام یعنی خدا. پس اگر ما به «منِ سالم الهی مان» برگردیم و از الهی بودنش محافظت کنیم، سلامتی همواره برقرار خواهد بود.
ثانیاً و بالعرض سلامت به هرچیزی بر می گردد که به «خدا» یعنی به «وجود» ربط دارد. موجودات «وجود» دارند. هر «وجود» به میزان موجودیتش به سلامت ربط دارد. یعنی همه اشیاء از ریز تا افلاک همه به مسأله ی سلامت ربط پیدا می کنند.
لذا برای سلامت شناسی، هم باید «اله شناسی، توحید شناسی و وجود شناسی» کرد و هم باید «اشیاء شناسی» را مورد توجه قرار داد.
قرآن کاتالوگ خلقت است و تمام علمِ سلامتِ همیشگیِ جسم و روح، بدون هیچ کم و کاستی در آن وجود دارد! با نگاه صحیح به قرآن متوجه می شویم که تمام آیات قرآن به موضوع سلامت پرداخته است!
استفاده از این منبع بی پایان «علم» نیاز به لغت شناسی دقیق و صحیح دارد. بشر برای به دست آوردن علم سلامتی، حاضر بوده سالها در دانشکده های پزشکی وقت صرف کند اما حوصله نداشته که با تسلط به علم دقیق لغت شناسی از این همه معضلات نجات پیدا کند!!
این کارگروه قصد دارد با تأسیس «پژوهشکده سلامت» به استخراج دانش «سلامت» از قرآن و روایات بپردازد و با بررسی زنجیره کلماتِ مرتبط از جمله: سلامت، صحت و مقابل آنها مثل مرض، سقم، آفت، نقص، عجز و کلمات بیشمار دیگری که مرتبط با این حوزه هستند، دانش سلامتیِ توحیدمبنا را تبیین نماید. همچنین تأسیس آزمایشگاه برای بررسی عینی مسائل مطروحه در آیات و روایات و ارائه نتایج آماری علمی نیز در برنامه های این کارگروه دیده شده است.
راه دیگری هم برای بازگشت به سلامتی وجود دارد!
فرض کنیم کسی در جزیره ای دور افتاده است و به قرآن دسترسی ندارد. یا اصلاً به دین اعتقادی ندارد. ما معتقدیم اگر این فرد با مبنای «توحید من» خوب تفکر و تعقل کند، به همان نتایجی می رسد که در قرآن و احادیث بیان فرموده اند. البته به راحتی قابل اثبات است که همه انسان ها به مبنای «توحید من» معتقدند! لذا این کارگروه، «اندیشکده سلامت» را تأسیس نموده است.
راهی که در پیش داریم…
کارگروه بهداشت و سلامت، بر مبنای «توحید من» فعالیت های خود را در دو زمینه برنامه ریزی می کند. یک: ارائه دانش سلامت توحیدمبنا تا ایجاد دانشگاه علوم پزشکی توحیدمبنا و تربیت متخصص موحد؛ دو: ارائه طرح های اجرایی برای ارتقاء سطح سلامت جامعه. بنابراین کارگروه سه معاونت پژوهشکده، اندیشکده و آزمایشگاه را تشکیل داده است.
اگر به سلامتی کامل دائم فکر می کنید، ما را دنبال کنید…
